Zbieramy się przy grobach tych, za którymi tak bardzo tęsknimy. Przypominamy sobie, jak wiele dla nas zrobili i żałujemy, jak mało my zrobiliśmy dla nich.

To czas refleksji, ale może także przebaczenia. Sobie i innym. Żywym i zmarłym. Tym, którzy wciąż są z nami i tym, którzy umarli. Bo przecież śmierć z nikogo nie robi świętego!  To, że odszedł nie znaczy, że zapominamy, jak wiele krzywd wyrządził. A jednak w te dni warto o tym zapomnieć. Wybaczyć i im i sobie. Pomyśleć, jak kruche jest życie i jak wiele zawdzięczamy ludziom, którym zapalamy świeczki na grobach. Wspominanie krzywd niczego już nie zmieni, wybaczenie sprawi, że same staniemy się lepsze. Ci, którzy wciąż są z nami warci są podania ręki, a może przynajmniej obojętności w miejsce żalu i nienawiści. Te święta są naprawdę świętem nas, żywych. Byśmy mogli przypomnieć sobie, jak kruche jest życie i jak bardzo nieważne są te drobiazgi, którymi wciąż się zajmujemy.

Chrześcijanin to grzesznik, który uwierzył w Jezusa i przyjął od niego ratunek - zbawienie. To człowiek, który stał się uczniem Jezusa i odtąd chce podążać Jego drogą, odwracając się tym samym od zła i dotychczasowego życia, nie podobającego się Bogu. Jest to człowiek święty, czyli należący do Boga, oddzielony dla Niego, uczyniony świętym poprzez przelaną krew Jezusa – Świętego Bożego Syna. Nie jest to człowiek doskonały, ale dążący do doskonałości. I z racji tego, że jest święty, chce i pragnie żyć życiem, którego nauczał Jezus.

Moi najdrożsi ! U Boga nie ma półśrodków. Albo jest się chrześcijaninem - czyli człowiekiem należącym do Chrystusa, albo nie. Albo idzie się drogą wąską, za Jezusem, albo szeroką, prowadzącą do piekła. Albo jest się człowiekiem świętym, należącym do Boga, albo potępionym, skazanym na wieczne oddalenie od Niego. Nie ma nic pomiędzy.

A zatem niech dzień Wszystkich Świętych będzie dla nas dniem refleksji nad własnym życiem. Czy jestem święty? Czy należę do Boga? A jeśli nie, co mnie czeka po śmierci? Tylko Jezus może obdarzyć nas świętością, a co za tym idzie uratować od wieczności spędzonej z dala od Świętego Boga. Dlatego warto stać się świętym. Świętym przez Jezus !